Mijn ouders en heel de familie zitten in de motorcross, heb nooit anders geweten dan vrijdagavond te vertrekken naar de cross, tot zondagavond. 

Op mijn 8ste kwam ik tijdens een wandeling met onze honden thuis, "de pony's" tegen.

Na veel zeuren thuis, mocht ik daar een pony gaan verzorgen, een New-Forest, deze was hoogdrachtig van een Fjord.

Dit werd meteen mijn eerste alles, eerste bevalling, eerste vaste verzorgpony, eerste dekking, eerste pony die ik van veulen tot springpony had opgeleid, eerste pony die ik zelf ook kocht na enkele jaren, mijn Cientje.

Op mijn 16de kwam ik terecht op een eventing stal, Het Pachthof in Wommelgem van Cuyvers Charles. Daar kreeg ik de eer om een ritje te maken op een oude vosse merrie, Cita. Het paard waar Rigouts Marc de Olympische Spelen mee gereden had. Nadien mocht ik haar jonge halfbroer rijden en uitbrengen op eventing-wedstrijden, een 6-jaarse hengst, Olaf Van Het Pachthof. Dit alles onder begeleiding van Marc.

Nadien internationaal kunnen beginnen op CaptainS Stables, Karin Donckers, Marc en het resterende Olympische team kwamen er vaak over de vloer om te trainen, waar ik vele tips en tricks heb geleerd.

Na een zwaar ongeluk, een tijd moeten stoppen met rijden, waarna ik nadien enkel nog jumping heb gereden, door blijvende letsels afgebouwd naar enkel nog paarden thuis trainen voor eigenaars en het groomen.

Tot mijn huidige partner, Daniël, op mijn pad kwam. Gelukkig heeft ook hij een enorm groot dierenhart, net zoals zijn ouders.

Onze eerste echte mini gekocht, Blue, als gezelschap voor onze shetland ruintjes en om te mennen. Ze deed me de ogen openen en beseffen dat de grote springpaarden te veel voor me werden en ik veel meer ontspanning en genot had, van de mini's. 

Met veel pijn in het hart afscheid genomen van de springsport, de grote paarden in het algemeen. Ook kwam het afscheid van ons Cientje, die 32jaar lang, aan mijn zijde heeft gestaan.

En zo werden onze stallen gevuld met Amerikaanse miniatuurpaarden...